Individueel schuldmodel: mensen leven in armoede omdat ze te lui zijn om te gaan werken, omdat ze niet met geld kunnen omgaan en omdat ze onverantwoordelijk zijn. Hier wordt dus gezegd dat het de schuld van de mensen zelf is. Dit is echter bekeken zonder de maatschappelijke problemen die er zijn. Er wordt niet gekeken naar de achtergrond van de mensen, dus in welke omstandigheden ze zijn opgegroeid.
Individueel ongevalmodel: dit model slaat op het feit dat je in armoede kan geraken door een ziekte of een ongeval. Je komt in armoede terecht doordat je een ongeval hebt meegemaakt waardoor je bijvoorbeeld gehandicapt bent en dit heel veel geld kost voor opvang en verzorging. Een bijkomend probleem hier is dat je je werk erdoor kan verliezen. Het is dus niet de schuld van de persoon zelf, maar van het ongeval.
Maatschappelijk schuldmodel: armoede is niet het sociale probleem, maar wel de samenleving die armoede voorbrengt. Het is de schuld van de samenleving dat armoede blijft bestaan. Het is noodzakelijk dat armoede bestaat omdat het werk dat zij doen anders niet gedaan wordt. Het is vooral goed voor de beter bemiddelde mens onder ons want zij moeten dat werk dan niet te doen en ze gebruiken mensen in armoede ook om educatief aan te duiden dat mensen op het juiste pad moeten blijven.
Maatschappelijk ongevalmodel: armoede is de schuld van veranderingen in de maatschappij. Bijvoorbeeld de economische crisis: zodra deze voorbij is zal armoede verdwijnen. Automatiseren maakt bepaalde beroepen overbodig, hierdoor verlies je je werk, maar je kan er zelf niks aan doen
Individueel ongevalmodel: dit model slaat op het feit dat je in armoede kan geraken door een ziekte of een ongeval. Je komt in armoede terecht doordat je een ongeval hebt meegemaakt waardoor je bijvoorbeeld gehandicapt bent en dit heel veel geld kost voor opvang en verzorging. Een bijkomend probleem hier is dat je je werk erdoor kan verliezen. Het is dus niet de schuld van de persoon zelf, maar van het ongeval.
Maatschappelijk schuldmodel: armoede is niet het sociale probleem, maar wel de samenleving die armoede voorbrengt. Het is de schuld van de samenleving dat armoede blijft bestaan. Het is noodzakelijk dat armoede bestaat omdat het werk dat zij doen anders niet gedaan wordt. Het is vooral goed voor de beter bemiddelde mens onder ons want zij moeten dat werk dan niet te doen en ze gebruiken mensen in armoede ook om educatief aan te duiden dat mensen op het juiste pad moeten blijven.
Maatschappelijk ongevalmodel: armoede is de schuld van veranderingen in de maatschappij. Bijvoorbeeld de economische crisis: zodra deze voorbij is zal armoede verdwijnen. Automatiseren maakt bepaalde beroepen overbodig, hierdoor verlies je je werk, maar je kan er zelf niks aan doen